Dagmara

[Iwona]

Jeśli ktoś z Was jeszcze nie widział, zachęcam do obejrzenia: http://www.youtube.com/watch?v=RFCGtatpCwI&feature=related "Rewelacyjne" podejście... a na świecie są tysiące osób zafascynowanych jego metodami

[Marta]

  Przykro się na to patrzy...

[Aga - Greta]

Jak się ogląda cały odcinek i patrzy się na szkolenie to nie wyglda tak brutalnie. Ale na tym filmiku to w 100% nie jest pozytywne szkolenie 

[Iwona]

Pewnie zależy który odcinek, ja widziałam kilka i dla mnie to była masakra - on kopie, o przepraszam - dotyka, nawet psa, którego problemem jest skakanie (a właściwie to nie jego problem, tylko właścicieli ). Pozytywne to na pewno nie jest, a i szkoleniem bym tego nie nazwała, bo niczego tych psów nie uczy. Mój ulubiony tekst: "on mi teraz ufa", po tym jak pies dostał z buta - ciekawy sposób na budowanie zaufania.

[Aga - Greta]

jego technika kopania w brzuch i po genitaliach to wg mnie to samo co bicie tylko ze na pierwszy rzut oka od niby "dotyka psa" Zaufanie w tym przypadku polega nie na szacunku do właściciela tylko na strachu że dostanę z kopa
Najlepiej to obrazuje husky na tym filmiku gdy rzuca się w odwecie na Cezara, inne się kulą z bólu.

[Iwona]

Zgadzam się w 100%. Napisałam o dotykaniu z przekąsem, bo Millan wciąż powtarza, że to nie jest kopanie, tylko dotykanie - dość mocny jednak ten dotyk, skoro tak bardzo go słychać i skoro reakcja zwierząt jest tak silna - u większości widać strach i objawy stresu. Kolejna rzecz, która mi się bardzo "podoba" to technika uczenia psa relaksowania się - rewelacja...

[Maja]

Mam bardzo mieszane odczucia do jego metod. Z jednej strony zrobił bardzo wiele dobrego dla wielu, zwłaszcza agresywnych, psów, które bez jego ingerencji trafiłyby do uśpienia; prowadzi ośrodek dla psów, uświadamia wielu ludziom, że większość "problemów" z psami generują opiekunowie - to dobre strony jego pracy. Niestety jest też druga strona - czyli część metod jakie stosuje. Próbuję przekonać samą siebie, że być może w przypadku "dominujących" psów tego typu metody dają szybsze efekty niż pozytywne szkolenie, ale jeszcze mi się to nie udało. Ściska mnie w dołku gdy oglądam jak je kopie.

[Iwona]

To prawda, że uświadamia, że wiele problemów generują właściciele - tylko, że tak naprawdę nic nie robi z tymi przyczynami, a dla psów moim zdaniem nie zrobił nic - co najwyżej zrobił przysługę ich właścicielom. Psy przestają atakować, ale są w tak silnym stresie, że aż żal na to patrzeć - to nie są szczęśliwe psy. Zwróćcie uwagę, jak po krótkim "szkoleniu" reagują na każdy ruch ręki i jak obserwują nogi, czy przypadkiem nie dostaną zaraz "dotknięte". Inna sprawa, że to naprawdę niebezpieczne - bicie psa, który przejawia agresję i rzesze naśladujących go ludzi - najczęściej nieumiejętnie. Dla mnie tak traktowane psy to tykające bomby zegarowe, bo albo zupełnie zamkną się w sobie popadając niemal w autyzm, albo za chwilę wybuchną. Szybki efekt, to nie znaczy dobry efekt - ciekawa jestem, jak wygląda funkcjonowanie z psem w takiej "wyleczonej" rodzinie za jakiś czas po programie i ile z tych psów rzeczywiście dobrze żyje, o ile w ogóle żyje.

Na dowód, że można inaczej polecam zapoznanie się z pracą włoskiej trenerki Alexy Capry, która rehabilituje (naprawdę rehabilituje) agresywne psy - bez agresji i przemocy. Miałam przyjemność uczestniczyć w prowadzonym przez nią seminarium, widziałam sporo filmów z jej pracy i stosowane metody. To link do jej strony, niestety po włosku, ale można skorzystać z google translatora: http://www.gentleteam.it/

[Małgorzata]

i tym samym mit zaklinacza jako rewelacji pryska 

nie podoba mi się, nie pochwalam, i nie polecam.

[Iwona]

Link do ciekawego bloga, w którym autor analizuje poczynania Cesara Millana: http://wtemaciecesaramillana.blogspot.com/

[Małgorzata]

czytam Millana, poczytałam trochę tego bloga i dochodzę do wniosku, że Cezar Millan nie jest dla początkujących.